Nie ma powodów do niepokoju - nie bój się stomatologa - Dentystyczny

Dobry dentysta Gliwice

Definicja ekstrakcji zęba

Ekstrakcja zęba, usunięcie, pot. wyrwanie zęba ? zabieg chirurgiczny polegający na usunięciu zęba z zębodołu przy użyciu odpowiedniego instrumentarium (kleszczy, dźw

Nie ma powodów do niepokoju - nie bój się stomatologa - Dentystyczny Dobry dentysta Gliwice
igni itp.). Zabieg wykonywany jest w znieczuleniu przy zachowaniu aseptyczności pola operacyjnego. Wskazaniami do ekstrakcji zębów są generalnie stany chorobowe niepoddające się już leczeniu zachowawczemu. Najważniejsze to przewlekłe stany zapalne tkanek okołowierzchołkowych, głębokie złamania zębów czy zaawansowane stany paradontyczne. Czasami istnieje konieczność usunięcia całkowicie zdrowych zębów ze wskazań ortodontycznych lub w czasie przygotowania jamy ustnej do protezowania. Możliwym powikłaniem po ekstrakcji zęba jest suchy zębodół.

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Ekstrakcja_z%C4%99ba


Operacyjne leczenie w stomatologii

Chirurgia szczękowo-twarzowa ? dziedzina medycyny zajmująca się leczeniem operacyjnym schorzeń jamy ustnej, części twarzowej głowy ? aż po dół przedni czaszki włącznie ? oraz szyi. Ze względu na zasięg, coraz częściej specjalność ta określana jest jako chirurgia czaszkowo-szczękowo-twarzowa. Jest podspecjalnością stomatologii oraz chirurgii. Wyłoniła się na przełomie XIX i XX w. z chirurgii ogólnej.

Obejmuje chirurgię stomatologiczną, onkologię, traumatologię i chirurgię plastyczną części twarzowej czaszki. W większości krajów Unii Europejskiej do uzyskania tej specjalności wymaga się dyplomu lekarza i lekarza dentysty. W Polsce jest to jedna z trzech specjalności (obok epidemiologii i zdrowia publicznego), w których kształcić się mogą zarówno lekarze jak i lekarze dentyści. Dla lekarzy posiadających oba dyplomy istnieje odrębny, skrócony program specjalizacji

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Chirurgia_szczękowo-twarzowa


Denyofobia - metoda leczenia

Sedacja wziewna podtlenkiem azotu określana jest jako stan fizycznego odprężenia, przyjemnego oszołomienia, oderwania od rzeczywistości przy jednoczesnym zachowaniu u pacjenta podstawowych odruchów i świadomości. Podczas sedacji bardzo duże znaczenie szczególnie u dzieci mają sugestie hipnotyczne. Opowiadając małemu pacjentowi, że podczas zabiegu znajduje się w bajkowym królestwie, kosmosie lub innym wymarzonym przez niego miejscu wykorzystujemy w pełni działanie podtlenku azotu. Opierając się na samym farmakologicznym działaniu podtlenku bez sugestii hipnotycznych jego skuteczność może być niewielka. Skuteczność sedacji wziewnej wynosi około 80% i zależna jest od kilku czynników, takich jak doświadczenie lekarza, podatność pacjenta na tę metodę uspokojenia, wiek i konstytucja psychofizyczna pacjenta. Kwalifikacja pacjentów do sedacji wziewnej opiera się na wskazaniach i przeciwwskazaniach do jej stosowania. Metoda ta posiada wiele wskazań do których należy silny lęk przed leczeniem stomatologicznym, silny lęk przed iniekcjami, nadmierny odruch wymiotny, nadpobudliwość nerwowa, konieczność wykonywania długich i nieprzyjemnych zabiegów. Poza tym sedacja wziewna powinna być metodą z wyboru u pacjentów z astmą, padaczką, chorobami serca, nadciśnieniem krwi czy hemofilią.

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Dentofobia